Zij, ik en de sterren

De 12-jarige Vito staat op een belangrijk kantelpunt in zijn leven. Hij start binnen enkele weken op de middelbare school en dat betekent afscheid nemen van zijn vertrouwde omgeving en een duik in het onbekende. Voor het eerst zal hij niet meer bij zijn beste vriend Gijs in de klas zitten. Net nu lanceren zijn ouders thuis een verrassend nieuwtje. Hij wordt grote broer! Vito is met verstomming geslagen. Nu nog een broertje of zusje? Nu hij binnenkort naar de brugklas gaat? Het lijkt wel of zijn leven uit elkaar gaat knallen. Hij schaamt zich voor zijn zwangere moeder en is jaloers op alle aandacht die het ongeboren kind nu al krijgt.

Nieuwe vriendschappen sluiten in de brugklas blijkt voor de verlegen Vito niet makkelijk en uiteraard zit er een brutale pestkop in zijn nieuwe klasgroep. Eentje die ook de leerkrachten grijs haar bezorgt en die het gemunt heeft op Vito's nieuwe vriend Clemens. Als oude en nieuwe vriendschappen door elkaar geschud worden, beseft Vito te laat dat de situatie uit de hand loopt. 

Zodra zijn zusje geboren wordt, loopt Vito totaal onverwacht over van liefde voor haar. Kira maakt hun gezin compleet. Ze is de kers op hun taart. Tot ze op een nacht voor altijd in dromenland blijft... Na de wiegendood van zijn zusje overvalt het afscheid hem intens. Thuis dekt Vito de problemen op school toe. Hij waakt over het gezin.

"Ik heb geen lachspieren meer over, alleen nog verdrietspieren."

Het is onvoorstelbaar dat een boek, waarvan je de verhaallijn door de flaptekst al grotendeels kent, toch zo aangrijpend en meeslepend kan zijn. Dankzij de schrijfstijl van Simone Aerts voelt Vito zo écht. Zijn twijfels, zijn angst, zijn verdriet... het voelt allemaal heel reëel. De taal klopt met de leeftijd van de personages, hun gevoelens ook. De thema's die in het verhaal aan bod komen versterken elkaar. Alles gaat op hetzelfde moment fout voor Vito, er blijft geen houvast meer over. 

De cover is absoluut één van de redenen waarom dit boek in mijn handen belandde. Het kleurgebruik op de illustratie van Miriam Bouwens sluit perfect aan bij het boek. Het ademt dezelfde sfeer uit. Vito wil sterrenkundige worden en zijn fascinatie voor het heelal zit als rode draad doorheen het verhaal geweven.