Homme en het noodgeval

De moeder van Homme heeft groot nieuws! Het gezin krijgt een paar weken een logé in huis. Het oorspronkelijk enthousiasme van Homme keldert snel en diep als hij hoort dat hij zijn slaapkamer moet afstaan aan zijn vreemde klasgenootje Pien. Zijn bed opgeven voor dat slungelige kind vindt hij maar niets. Wat moet hij met haar aanvangen? Waarom kan haar moeder niet zelf voor haar zorgen? Pien kan niets en ze verpest alles! Kees, de fietsenmaker met een voorliefde voor gelukskoekjes, luistert zonder oordeel naar Homme en geeft de jongen niet enkel afgedankte fietsonderdelen maar ook wat subtiele gedragstips. Blijft Homme koppig afstand bewaren of brokkelt zijn pantser langzaam af?

Het is ontzettend knap hoe Annejan Mieras moeilijke thema's verwerkt in dit warm en ontroerend kinderboek. Door de jeugdige naïviteit van Homme voelt het verhaal nergens dramatisch of zwaarmoedig aan. De jongen observeert en probeert te begrijpen. Hij legt zijn eigen gevoelens en gedachten in de weegschaal om stap voor stap begrip op te brengen voor Pien. Enkel de korte versjes op het eind van de hoofdstukken geven een inkijkje in de gevoelens van Pien. 

De schrijfstijl van Mieras lijkt helemaal niet op die van Pieter Koolwijk en toch voel ik dezelfde sfeer opduiken. De thematiek en natuurlijk de coverillustratie van Linde Faas roepen een vertrouwd beeld en gevoel  op. En dat is voor beide auteurs wat mij betreft een compliment.

Opgelet spoiler: 'Homme en het noodgeval' is opgebouwd rondom 'Het moment', een gedicht van de Poolse dichteres en Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska.