Shatter me

'One touch is all it takes'

De 17-jarige Juliette zit opgesloten in een troosteloze psychiatrische instelling. Ze is een gevaar voor de maatschappij. Eén aanraking van haar kan al dodelijk zijn. Juliette snakt naar menselijk contact, naar warmte en geborgenheid maar ze weet intussen beter. Twijfelend aan haar eigen mentale gezondheid is overleven het enige waarmee ze haar dagen vult. Tot er een einde komt aan haar eenzame opsluiting. Een jonge kerel, haar vaag bekend, wordt haar celgenoot. Hij blijkt de voorbode voor een nieuwe wending in haar leven want de geruchten over haar dodelijke krachten zijn de leiders van het 'Re-establishment' niet ontgaan. Het wrede dictatorschap dat de leiding heeft over de verwoeste wereld hoopt Juliette als geheim wapen in te schakelen in hun organisatie. 

Aan de prachtige covers van deze reeks valt niet te ontsnappen! Ik ontdekte 'Shatter me' pas vorig jaar in een Britse boekhandel, maar dit eerste deel verscheen al in 2011. Oorspronkelijk had schrijfster Tahereh Mafi een trilogie in gedachten, maar het succes en het verhaal van Juliette bleven uitdeinen. De knappe poëtische metaforen van Mafi en de wisselende spanningsbogen werken verslavend. In dystopische verhalen ziet de toekomst van de wereld er nooit rooskleurig uit. De mensheid is verscheurd in kampen en kan amper overleven door een gebrek aan voedsel. Rantsoeneringen en een nietsontziend leiderschap, ook in 'Shatter me' zijn dat vaste ingrediënten. Origineel is vooral de manier waarop we een inkijk krijgen in de gedachten van Juliette. Haar zelfcensuur wordt gevisualiseerd door het doorstrepen van woorden of zinnen. Over het dreigende toekomstverhaal wordt natuurlijk een romantisch sausje gegoten. Ik ben ervan overtuigd dat Juliette al jarenlang lezers onschatbaar veel leesplezier schenkt en dat er nog ontelbare nieuwe fans zullen volgen.