Mijn moeder is een dekbed

Adam zit in groep 8, het laatste jaar van de basisschool. Het jaar waarin hij op schoolkamp mag en wekenlang zal oefenen voor de eindmusical. Maar Adam kan er niet zorgeloos van genieten. Zijn te kleine schoenen knellen, zijn brooddoos verzamelt alleen kruimels en douchen kan enkel nog met koud water. Niemand weet hoe het er thuis aan toegaat. Zelfs zijn beste vriendin niet. Hoe lang kunnen Adam en zijn jongere zusje Nina het geklop aan de voordeur en de stapel post nog negeren?

In Nederland groeit 1 op de 12 kinderen op in armoede. In België is de situatie zelfs nog schrijnender met 1 op 7. Bovenop het gebrek aan voldoende voedsel of passende kledij belet een torenhoog schaamtegevoel vaak dat mensen hulp zoeken.

Bedankt Lysette van Geel en uitgeverij Volt om deze problematiek onder woorden te brengen en in de kijker te zetten. Bedankt om dit thema bespreekbaar te maken. Dankzij 'Mijn moeder is een dekbed' zullen heel wat kinderen een nieuwe blik op de wereld krijgen. Een ruimere blik. Een besef dat niet iedereen het thuis gezellig en lekker warm heeft. Een nieuw venster op de wereld opent zich.
Voor al de kinderen die door dit boek in de spiegel kijken is de boodschap ook duidelijk. Armoede is niets om je voor te schamen.

Als ik even luidop mag dromen dan wens ik iedere klas een exemplaar van dit broodnodige boek toe.