Oever

De meivakantie strekt zich als een leeg canvas uit voor Jip. Staren naar het plafond of schrijven op het geheime plekje in de afgesloten woonwijk, meer wil Jip eigenlijk niet doen. Toch zorgt een tekenopdracht voor school voor kopzorgen. Jip is best creatief, volgde zelfs jarenlang tekenles. Maar ondanks het talent voor tekenen lukt het maar niet om een zelfportret op papier te zetten. 

Waarom Jip het zo moeilijk heeft met de opdracht ontdek je in 'Oever'. Verwacht geen verhaal met actiescènes of onverwachte plot-twists. 'Oever' is een schitterende brievenroman waarin de introverte Jip fronsend tracht om zichzelf te begrijpen, net zoals ook insecten en onkruid tot in detail geobserveerd kunnen worden. Thuis hangt er spanning in de lucht. Wenkbrauwen lijken wel Jips menselijke voelsprieten. Het derde talent van Jip, naast fronzen en tekenen, is blozen. Zeker in de buurt van de nieuwe klasgenoot.

Het vormt een hele uitdaging om over 'Oever' te schrijven zonder jouw toekomstige leeservaring te beïnvloeden. Dus ik hou het bewust beperkt.

Dit debuut van Ludwig Volbeda is puur,  zacht én krachtig tegelijk. Het biedt een intiem inkijkje in een puberhoofd. Jip is op zoek naar zichzelf en naar een plek in de wereld. Jip observeert, wikt en weegt. Jip twijfelt en aarzelt.  Volbeda, een gevierd illustrator, fileert de gedachtewereld van Jip en verwoordt alles in korte en doorleefde zinnen.  Er staat evenveel nét niet geschreven.

'Oever' bevat een aantal autobiografische passages en die echtheid voel je tijdens het lezen. Luister NA het lezen zeker naar aflevering 114 van de @degvpodcast waarin Jaap en Bas uitgebreid in gesprek gaan met de auteur.