Hotel Kosmos

Net als vorige zomer brengt de 11-jarige Maia samen met haar ouders de vakantie door in Hotel Kosmos. Het vakantiepark raakt steeds meer in verval en dat lijkt ook het geval met het huwelijk van haar ouders. Het klachtenboek van Hotel Kosmos staat vol, zwembadtegeltjes drijven los over de bodem, de houdbaarheidsdatum van het voedsel is ruim overschreden. Toch blijft de parkwachter kleine herstellingen uitvoeren de naderende sluiting negerend. Maia hoopt stilletjes dat ook haar ouders het verval van hun huwelijk nog kunnen keren, maar hun stiltes zeggen meer dan duizend woorden. Aan haar lot overgelaten ontfermt Maia zich over zieke dieren en zoekt ze het gezelschap op van haar buurjongen Troy en de parkhulp Signe.

'Het is op,' zegt mama.

Het is op, dat zegt ze al lang.

Wat er precies op is, weet ik niet. (p. 107)

De vakantie van de laatste hoop, nog één keer samen een 'oud samengesteld gezin' zijn. Hoe haar ouders ook proberen om hun zorgen verborgen te houden, de sfeer is beladen. In korte hoofdstukken met rake zinnen dompelt Yelena Schmitz de lezer onder in de gedachtewereld van Maia. Een dapper meisje dat voelt wat haar onvermijdelijk te wachten staat, een meisje dat zorgzaam en sociaal is maar weet dat ze de grip op haar gezin verliest. Dit verhaal raakt en ontroert.

'Ga je mee van de glijbaan?'

'Straks,' zegt hij.

Ik kan in zijn stem horen dat straks straks zal blijven. Straks wordt bijna nooit nu.

Mooi is ook het verhaal van de cover van dit boek. In het schilderij 'Meisje met meeuw' van Yvonne Backs herkende Yelena Schmitz de indringende blik van Maia. Het schilderij kwam er dankzij Studio Borgerstein, een artistieke werkplek waar een warme, professionele omkadering wordt geboden aan kunstenaars met een beperking.