Baas van de wereld

Ivo weet het zeker: hij wil later 'baas van de wereld' worden want dan kan niemand hem nog strafwerk geven en moet iedereen naar hem luisteren. Tot zijn grote verbazing blijkt die droomjob al ingenomen te zijn door een vreemde zwerver met een volgeladen winkelkarretje. Ivo kan het verhaal van 'Baas' moeilijk volgen, maar zijn stille, teruggetrokken vriendinnetje Mila schenkt de zwerver haar volste vertrouwen. Voor de twee vrienden het goed en wel beseffen slaan ze op de vlucht voor de politie en zoeven ze zigzaggend in de omgebouwde winkelkar door de lucht. En dat allemaal met 1 duidelijk doel voor ogen: het redden van de wereld! Maar zijn Ivo en Mila wel klaar voor deze bijzondere taak?

Pieter Koolwijk omschrijft de karakters van de twee buitenbeentjes subtiel, zonder labels of etiketjes. Met mondjesmaat ontdek je hoe de uitbundige Ivo en de mysterieuze Mila zich onderscheiden en hoe anderen moeite hebben om hun gedrag te vatten. De bijzondere vriendschap tussen Ivo en Mila bewijst alvast dat we met wederzijds respect mijlenver komen.

Hoe zit het met de wereld? Uit de mond van 'Baas' klinkt het inderdaad absurd dat er grenzen tussen landen lopen. Baas is direct in zijn analyse: mensen zijn te veel bezig met dingen die niet belangrijk zijn en we ondernemen te weinig om de wereld te redden. Ik keek tijdens het lezen al een beetje schuldbewust om me heen en zette de thermostaat een graadje lager. 

Denk je nu dat Koolwijk met een boos vingertje naar je staat te wijzen en je zuchtend aankijkt? Nee, dat niet! Niet miserie, maar  hoop straalt uit dit boek. Als jonge lezer geeft dit boek je een schop onder je kont: jij bent het die de wereld kan redden. Jouw acties en jouw gedrag kunnen een verschil maken, los van wie je bent. Dat is nu nog eens een krachtige boodschap!

En passant slaagt de auteur er ook nog in om zijn waardering voor juffen en verpleegkundigen in het boek te verwerken. Dankjewel, Pieter!

De mooiste zin: 'Eerst was mijn moeder een vraagteken. Nu is ze niet meer dan een komma. Niet eens genoeg om lang bij stil te blijven staan.'