Zolang de citroenbomen bloeien

Aan Salama's farmacieopleiding komt abrupt een einde als de Arabische Lente ook door Syrië raast. Een verwoestende burgeroorlog breekt uit. De bevolking hoopt op een vrij Syrië, zonder dictatoriaal bewind, maar de strijd is hevig en de tol bij de bevolking is zwaar.

Onder de vleugels van dokter Ziad werkt Salama in het plaatselijke ziekenhuis. Dagelijks verwijdert ze granaatscherven, amputeert ze ledematen en sluit ze voorgoed de ogen van heel wat patiënten. Ook haar eigen gezin is zwaar getroffen. Enkel haar zwangere schoonzusje Layla houdt haar nog op de been.  Salama wordt verscheurd door de keuze waar ze voorstaat: blijven en zoveel mogelijk hulp bieden aan de slachtoffers of haar vaderland Syrië verlaten en haar eigen leven redden. Tussen de brokstukken van de stad overheerst grijs en stof. Enkel als ze Kenan leert kennen krijgt haar leven wat kleur. Maar heeft ze wel recht op geluk en houdt ze vast aan haar keuzes?

Het debuut van Zoulfa Katouh is intens en beklemmend. Ik moest het boek regelmatig neerleggen en mijn hoofd even terug leegmaken. Dat staat natuurlijk in schril contrast met de Syrische bevolking die dag na dag de gruwel van de burgeroorlog meemaakte. Zij kregen de kans niet om de pauzeknop in te duwen.

Salama is het toonbeeld van een jong, onschuldig slachtoffer van een burgeroorlog die niet alleen fysiek maar ook mentaal diepe wonden achterlaat. Ondanks de dagelijkse gruwel, de aanslagen en het verdriet houden sprankeltjes hoop  en hun geloof de bevolking op de been. 

'Zolang de citroenbomen bloeien' is geen ontspannende lectuur, maar een broodnodig boek! Het schept inzicht in een samenleving die ver af staat van mijn eigen belevingswereld en net daarom zo'n diepe indruk nalaat.