Woeker

Na 'Woeker' kan je nooit meer zorgeloos naar waterlelies of klimop kijken. Betekent het onschuldig uitziende groen het begin van de invasie?

Anaya is allergisch aan zowat alles. Nu ze naast haar kortademigheid en constant snotterig gevoel ook nog af te rekenen krijgt met puistjes, is de maat vol. Haar sociale contacten blijven beperkt tot een minimum. Jaloers gluurt ze naar de knappe Petra, haar vroegere beste vriendin. De uitzonderlijke waterallergie waarmee Petra kampt levert haar bovendien tonnen medelijden op van haar klasgenoten.

Na een stevige regenbui schiet er overal op het eiland dik zwart gras uit de grond. De stengels groeien razendsnel en niets helpt om het gras uit te roeien. Slechts een paar groene oases blijven over. Maar verborgen gevaar kan des te groter blijken!

Anaya en Petra lijken de enigen die geen last ondervinden van de stuifmeelpollen die het eiland korte tijd later teisteren. Of toch niet? Ook de nieuwkomer Seth slaat zich wonderwel door de gebeurtenissen. Bij de familie Antos, zijn zevende gastgezin, voelt hij zich eindelijk welkom.

Als de situatie grondig uit de hand loopt, trekken Anaya, Petra en Seth elkaar als magneten aan. Wat is er gaande? Wat verbindt hen?

'Woeker' is een bloedstollende, fantasievolle young adult vol vaart! Het eerste deel vormt een mooi afgesloten geheel en kan dus los gelezen worden. Maar ik weet zeker dat je ook het vervolg 'Zwerm' zal willen verslinden.
Kenneth Oppels spannende schrijfstijl neemt je moeiteloos mee in de bijzondere gebeurtenissen. Je duikt zo diep mee in het verhaal dat alle buitengewone gebeurtenissen zomaar 'echt' lijken.