De Brief om Middernacht

Emily heeft een kort lontje en een grote mond. En dat is uiteraard een explosieve combinatie! Ze botst dan ook regelmatig met haar excentrieke, kunstzinnige moeder. Emily's vader lijkt dan weer oersaai. Hij werkt als postbode en brengt zijn vrije tijd door met tuinieren, ver uit de buurt van de mondige dames. Nadat er 's nachts een brief wordt afgeleverd, vertrekt Emily's moeder onmiddellijk. Als ook haar vader een paar dagen later verdwijnt, kan Emily niet anders dan in actie schieten. Een mysterieuze sleutel brengt haar klokslag middernacht naar een Londen waar de tijd is blijven stilstaan. Op zoek naar haar ouders wordt Emily achternagezeten door magische wezens. Gelukkig vindt ze in het donkere 'Middernacht Uur' ook bondgenoten: Japonica, een collega van haar vader bij de Nachtpost, en de agent-in-opleiding Tarquin gidsen haar door de duisternis. Kan Emily het naderende onheil nog verhinderen?

Een fantasyboek doorspekt met humor, maar vooral met een eigenwijs hoofdpersonage dat niet op haar mondje is gevallen en waarvoor je als een blok valt. 'De brief om middernacht', waarin de Londense Big Ben een hoofdrol speelt, vraagt om steeds opnieuw gelezen te worden. De eerste keer gretig, gulzig en snel omdat je het einde wil kennen. Daarna een tweede keer om te genieten van de knappe, filmische beschrijvingen van de personages en de plaatsen. De derde keer om je volop te concentreren op de uitbarstingen van Emily en de humor die de spannende momenten begeleiden. Kan het vervolg snel vertaald worden? Alsjeblieft, pretty please?